آثار زهرا معین در نمایشگاه تکرار، شامل ویدیو، عکس و ایستالیشن است. در ادامه می‌توانید بیانیه‌ی مجموعه به همراه تعدادی از عکس‌ها و تصاویر چیدمان نمایشگاهی را مشاهده نمایید
: بیانیه
تصاویر پروژه‌ی خاطرات خوش “happy memories” بر شکل جدیدی از دیدن زندگی روزمره به واسطه‌ی اشباع همه جانبه‌ی تصاویر متمرکز است. همچنین، تصاویر این مجموعه اتفاقاتی را در بستر آرشیو این تصاویر مورد مطالعه قرار می‌دهند که به عنوان کنشی جدید، مواجه‌ی ما با تصاویر و حافظه‌ی تصویری ما را دگرگون کرده است
می‌توان گفت، از آنجا که هر ماشین(دوربین) با ورود خود به زندگی روزمره زیبایی شناسی و تربیت دیداری خاص خود را به همراه می‌آورد، این مجموعه بر مطالعه تصاویر ویدیویی ضبط شده در زمان فراگیری دوربین‌های هندی‌کم در زندگی روزمره متمرکز است که از آرشیوهای موجود از ثبت لحظات خانوادگی در دهه 70 ایران و ارتباط ان با یادآوری حافظه‌ی تصویری ما در آن بازه بدست آمده است. مطالعه‌ی این تصاویر تلاشی است در بستر تصاویر متحرک و ثابت –آن‌گونه که تصاویر در مغز ادغام می‌شوند- در مرز میان تصاویر مدیا، تصور تصویر، حافظه و کنش دیداری. تلاشی برای مواجهه‌ی تصاویر در حافظه‌ی ما آن‌گونه که تصویری به تصویر دیگر ارجاع می‌دهد و دیگری را تکمیل می‌کند. کل و جزیی که در این میان در رفت‌و‌آمد خواهند بود و ارتباطی که میان تصویر و صدا در این میان برقرار است
آرشیو تصاویر ویدیویی دهه‌ی 70 تکثر و تنوعی دارد که می‌توان ریشه‌ی این تصاویر انتخابی را نه متمرکز بر مبنای ارزش گذاری اتفاق، بلکه بر مبنای چگونگی کنش با دستگاه، تأثیر مدیا در آن دهه و همچنین ادراکی که به واسطه دوربین برای افراد اتفاق می‌افتد مشاهده کرد، این ادراک به بر پایه‌ی امکانات و خصوصیات تصاویر فنی حاصل از این دوربین هاست. همچنین این اولین دوره‌ای است که همه‌گیری دوربین فیلم‌برداری جایگزین دوربین عکاسی شده است و بدین واسطه ما شاهد زیبایی‌شناسی تصاویر عکاسی، این بار با اضافه شدن پارامتر‌های زمان و حرکت هستیم
در طی این پروسه از افراد_آشنا و غریبه _ درخواست کردم تا فیلم‌ها خانوادگی‌شان را در اختیار من بگذارند. مواجه‌ی امروزی با توجه به اشباع تصاویر و تأثیر مدیا با این تصاویر خصوصی و خانوادگی برای من از جمله مهم‌ترین نکات این پروژه بوده است. در پروسه تدوین تلاش من بر این بوده است که از لحظات مهم این تصاویر، هم‌چون تولد، عروسی و … دوری کنم و بر تصاویر “بی‌اهمیت” روزمره متمرکز شوم: آنجا که دوربین واسطه‌‌ای برای ادراک است و امکانات خود را برای مستند کردن آن لحظه در اختیار کاربر می‌گذارد. در نتیجه ما با تصویر در تصویر بودن این ویدیو مواجه هستیم که ارجاعی دار بر آنچه که در رویا اتفاق می‌افتد. تصاویر با هم‌دیگر کنش دارند و کل و جزیی توامان به وجود می آورند
زهرا معین
بیانیه و بخشی از آثار زهرا معین در نمایشگاه تکرار
Roozbeh Maleki “Repetition” Exhibition at Emrooz Gallery, Va Projects
