.آثار روزبه ملکی در نمایشگاه تکرار، شامل ۱۱ عکس است که در ادامه تعدادی از آن‌ها به همراه بیانیه و چند تصویر از چیدمان نمایشگاهی ارائه می‌شود
: بیانیه
مجموعه‌ی پیش رو، تصاویری پیرامون زندگی روزمره‌ی اصفهان است که تلاش می‌کند، فن‌آوری متقدم (ویوکمرا) و متاخر (دوربین دیجیتال با تفکیک بالا) تولید تصویر تکنیکی را در کنار یک‌دیگر قرار دهد تا به تصاویری دست‌یابد که هرچند پیش‌پا‌افتاده به نظر می‌رسد، اما چندان آشنا نیست. این عدم آشنایی حاصل از کاربرد رادیکال ویژگی‌های دوربین عکاسی است که از نظر تفکیک جزئیات تصویر، پرسپکتیو و سطح فوکوس، با تصاویری که معمولا با آن‌ها روبرو هستیم و اغلب آن‌ها را در امتداد عینیت دیداری خود تصور می‌کنیم، متفاوت است
روزبه ملکی
: متن جانبی مجموعه
فلوسر این فرضیه را مطرح می‌کند که دو رخداد مهم در تاریخ بشر رخ داده است: اختراع نوشتار و اختراع تصویر فنی (عکاسی). به گفته‌ي فلوسر، فرایند عکاسی به تمامی مبتنی بر برنامه است و برنامه به واسطه‌ی ماهیت عددی خود، چیزی نیست جز «تکرارپذیری تام». بدین‌ترتیب، تکرار که در حوزه‌ی تفکر مبتنی بر نوشتار ناممکن است، در حوزه‌ی تصویر فنی، پیش‌پا افتاده به‌نظر می‌رسد. در نتیجه، «امید به تکرار» از همان ابتدا به واسطه‌ي تکرارهای بی‌انتها، آرزویی برآورده شده می‌نماید بی‌آن‌که فرد خاطره‌ای از شادکامی به یاد داشته باشد. از طرفی دیگر، با «تکرارهای وراجانه ملال‌آور» روبرو هستیم، بی‌آن‌که استثنا و در نتیجه شاعری در میان باشد. در نهایت، «کوزه‌ی از پیش سرهم بندی شده‌ی» برنامه، هیچ مترجمی را نیز برنمی‌تابد. اما، به نظر فلوسر، در بستر تصویر فنی کنش فلسفی هم‌چنان امکان‌پذیر است. به گفته‌ي او «در نهایت باید گفت آزادی آن رویکردی است که احتمالات و الزامات را مطیع میل انسان می‌کند، و آزاد بودن یعنی بازی کردن در مقابل دوربین»
بازی آگاهانه در برابر برنامه، یعنی حرکتی «به سوی یک فلسفه‌ی عکاسی»
.
: نمونه تصاویر ارائه شده در نمایشگاه
.
: نمونه تصاویر چیدمان نمایشگاهی
Roozbeh Maleki “Repetition” Exhibition at Emrooz Gallery, Va Projects
